Kendin

İrkilirsin ansızın
bir ses duymanın telaşı içerisinde
yağmurun sesidir seni ürperten
üşürsün,
düşünürsün yağmurlu akşamlarını
İstanbu’lun
düşünürsun geçmişini, geleceğini
herşeyini,
gözlerinden yaş gelir
eskilerdir seni ağlatan
bir sevgiliye sitemdir
belkide,
kaldırımlar olur arkadaşın
ıssız gecede, 

Necip Fazıl'ı anarsın, kimsesiz sokaklarda
cebine atarsın elini
karıştırırsın,
belki geçmişe dair kırıntılar ararsın.
umutsuzca çıkarırsın geçmişini.
cevapsız kalır soruların
kafanda,
hep eskiye özlem vardır dimağında.

ve kendine seslenirsin
belki de bir şarkı kıvamında
"nasıl geçti habersiz o güzelim yıllarım"
ve yol biter.