28 Aralık 2010 Salı

Karmakarışık




















İçimde bir sıkıntı,
havalardan mı bilinmez 
umutsuz, çaresiz; 
sanki bomboş dimağım
Duymak istemiyor, 

konuşmak istemiyor, 
yaşamayı bile arzu etmiyorum.
Herşey bana zul, 

her an bana dert gibi, 
yorgunum hemde çok.
Uyusam gün  boyu, mayışsam, 

hep mahmur olsa dünyam 
Sorgulamasam.
Düşünmesem, kurmasam kötüleri kafamda.
hayal etmesem, hayal kırıklığı yaşamamak için
Sevilmesem, sevmeye dermanım yok.

Karşılık beklemeden olmuyor biliyorum.
İnsan hep bekliyor, istiyor, arzuluyor... 

Soruyorum;
İki insan nasıl beraber yaşar?
Zor zanaat zor, yapana saygılar...
Yapamayana sorgu sualim yok,

olmuyorsa aman oldurayım diye telaş etme!
Unutma! bu hayat senin
Başkaları için değil kendin içinsin
İnan birgün karşılaşırsın
Acele etme,
Bir çift göz eşliğinde 

geri kalanıyla,
 

Hasılı halim bu 
karmakarışığım
Ahvalim nicedir? 

ben kimim, kiminleyim? 
nereye gidiyorum, yol var mı?
Medet!
Doktor canım doktor 

bana bir çare
Hemide acil tarafından....

0 Yorum:

Yorum Gönder

Kaydol: Kayıt Yorumları [Atom]

<< Ana Sayfa